дөп

зат. жерг. Ботқа. Әне сол кезде Дәукең інің шәугімдегі ып-ыссы д ө п т і ң (ботқа) бір ожауын жайынауызға қарай лақтырып жібереді (Қаз. әдеб., 07.07.1978, 4). Балапан етінің дәмін алған жайын ауызын арандай ашып, қомағайлана д ө п т і де асай салады (Бұл да).